به جغدی بلبلی گفتا تو در ویرانه جا داری
منم در بوستان بر شاخه سرو آشیان دارم
بگردان روی از این ویران بیا با من سوی بستان
ببین چندین هزاران کاج و سرو ارغوان دارم
جوابش داد ای بلبل تو را ارزانی آن گلشن
مرا این بس که از ویرانه معوا و مکان دارم
اگر ویرانه بد بودی چرا پس دختر زهرا
به ویران می نشستی کز غمش آتش به جان دارم
گذشتم از گل احمر پس از مرگ علی اکبر
به دل شور غم ناکامی آن نوجوان دارم
تو بر سر شور شمشاد و یاس و ارغوان داری
منم در لاله دل داغ عباس جوان دارم
نویسنده: ابوالفضل رشید آبادی
تاریخ : دوشنبه 92/8/13 | 1:6 صبح | نویسنده : سلمان فارسی | نظرات ()
آخرین مطالب
جستجو
ذکر ایام هفته
ربات مترجم
آرشیو مطالب
حامیان ماه اسکین
امکانات وب
بازدید امروز: 10
بازدید دیروز: 109
کل بازدیدها: 505941