فصل رویش

بهتر است نظر خود را نسبت به دنیا بازنگرى کنید. دنیا را آن‏گونه که هست باید شناخت. شما چه تصوّرى و چه انتظارى از دنیا دارید؟ آیا تصوّرات و انتظارات شما از دنیا مطابق واقع است؟ دنیا دو روز است: روزى در سختى و رنج و دیگر روز، در راحتى و آسایش. اگر دنیا روى خوش به شما نشان داد، سرمست و مغرور نشوید و اگر به سختى دنیا دچار شدید، تحمل کنید (1) و ناامیدى به خود راه ندهید. گمان نکنید که‏ دنیا براى راحتى است، دنیا آمیخته با رنج و سختى است (2) و چه بسا براى اهل ایمان، همانند زندان باشد. (3) این واقعیت دنیاست. حال اگر تصوّر شما و انتظار شما از دنیا چیز دیگرى باشد، قطعاً در رنج و عذاب خواهید بود. بهتر است دنیا را بهتر بشناسیم و آن را آن‏گونه که هست بپذیریم. اگر کسى حقیقت دنیا را دریابد، به خاطر سختی هاى آن محزون و غمین نمی ‏شود. (4) در این صورت، جایى براى ناامیدى باقى نمی ماند. روزى کسى با حالى زار و غمین خدمت امام صادق‏ علیه السلام رسید و از تنگناى زندگى خود شکایت کرد. حضرت، زندان کوفه را به‏ یاد وى آورده و سپس فرمود: دنیا زندان مؤمن است. حضرت، با ترسیم چهره دنیا براى وى، بار غم وى را کاستند و بن‏ بست ناامیدى وى را شکستند. (5)
...................( پاورقی ).................
1) ر.ک: نهج‏ البلاغه، نامه 72 و کلمه قصار 396؛ الکافى، ج 8، ص 21؛ بحارالأنوار، ج 73، ص 81
2) ر.ک: نهج‏ البلاغه، نامه 59؛ غررالحکم، ح 1097 و 3673 و 1724 و 2042 و 3659؛ بحارالأنوار، ج 77، ص 187، ح 10
3) الکافى، ج 2، ص 250
4) ر.ک: کنزالعمال، ج 3، ص 211، ح 6203
5) الکافى، ج 2، ص 250